Iemand die bijstand ontvangt, moet die bijstand terugbetalen vanaf het moment dat diegene recht heeft op een bedrag uit een nalatenschap, zelfs als er nog niets is of kan worden ontvangen uit die nalatenschap.
Voorbeeld: de vader van de bijstandsgerechtigde overlijdt. Er is geen testament, waardoor de goederen (o.a. de gelden) van de nalatenschap naar de moeder gaan. De bijstandsgerechtigde heeft een geldvordering op de moeder, maar kan dat bedrag pas ontvangen als de moeder overlijdt. Het is een zogenaamde niet-opeisbare vordering. Toch is er geen recht meer op bijstand vanaf het overlijden van de vader, ook al kan de bijstandsgerechtigde nog niets ontvangen.
Ook in andere situaties kan zo’n niet-opeisbare vordering van belang zijn, bijvoorbeeld bij een echtscheiding tussen partners die (vóór 2018) in gemeenschap van goederen zijn getrouwd. Ondanks dat nog niets kan worden ontvangen, valt de geldvordering in de ontbonden huwelijksgemeenschap. De andere partner kan bij de echtscheiding aanspraak maken op de helft van die geldvordering. Of die partner ook gelijk een bedrag kan ontvangen is een andere vraag.
Het erfrecht is ook op onverwachte momenten relevant. Ik kan als erfrechtspecialist adviseren.
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBMNE:2020:3881