Bij een overlijden is vaak bekend wie de kinderen zijn of wie de erfgenamen zijn. Er is dan geen (of weinig) nader onderzoek nodig. Dat zal anders zijn als de overledene zelf geen kinderen en partner had en er ook geen broers, zussen en ouders (meer) zijn. Het kan dan een flinke puzzel worden om uit te zoeken wie de wettelijke erfgenamen zijn. Als dat eenmaal duidelijk is, zou je zeggen dat er geen onzekerheid meer kan bestaan. De werkelijkheid is helaas anders.
Wat nu als blijkt dat de overledene toch een kind had, maar dat het kind nooit is erkend? Dat kind kan alsnog enig erfgenaam (en dus kind) worden van de overledene. Daarvoor is nodig dat het vaderschap wordt vastgesteld door het indienen van een verzoekschrift bij de rechtbank. Voor een dergelijk verzoek gelden strikte termijnen. Als de rechtbank oordeelt (bijvoorbeeld met een DNA-test) dat het kind afstamt van de overledene, wordt het vaderschap vastgesteld. De wettelijke erfgenamen die door de zoektocht waren gevonden, zijn dan geen erfgenamen meer. Het kind is enig erfgenaam.
Omdat de oorspronkelijke erfgenamen waarschijnlijk geen weet hadden van het bestaan van het kind, zullen zij de nalatenschap al hebben verdeeld. Als enig erfgenaam heeft het kind als enige recht op het vermogen van de nalatenschap. Dat vermogen moet worden teruggehaald bij de oorspronkelijke erfgenamen. Dat is niet altijd mogelijk, zoals blijkt uit een recente kwestie bij de rechtbank. Uit de wet volgt namelijk dat de oorspronkelijke erfgenamen alleen het vermogen hoeven af te staan dat zij níet hebben verteerd, bijvoorbeeld door uit te geven aan vakanties of het betalen van schulden. Dat kan betekenen dat er niets meer over is. Het kind zal dan alsnog niets ontvangen uit de nalatenschap van de overledene. Dat is mogelijk te voorkomen.
Van belang is dat (de advocaat van) het kind de oorspronkelijke erfgenamen op de hoogte stelt van het indienen van het verzoekschrift om het vaderschap vast te stellen. Het indienen daarvan geldt namelijk als datum waarop wordt beoordeeld welk vermogen van de nalatenschap de oorspronkelijke erfgenamen nog niet hebben verteerd en dus wat zij eventueel aan het kind moeten betalen of afstaan. Ook dat kan een flinke puzzel worden. Door tijdig contact te leggen met de oorspronkelijke erfgenamen kunnen veel problemen worden voorkomen. Overleg en wederzijdse medewerking is daarvoor noodzakelijk.
Ik ben zelf regelmatig betrokken in dergelijke kwesties. Het lukt niet altijd om afspraken te maken, zodat procedures bij de rechtbank moeten worden gestart. Het is belang om daarbij een erfrechtspecialist in te schakelen die kan adviseren en de juiste begeleiding kan bieden.
Voor vragen hierover of vragen over andere kwesties bij nalatenschappen, kun je contact met mij opnemen via peet@peetadvocaat.nl.