Een machtiging om als ouder de nalatenschap namens een minderjarige kind te verwerpen, kan alleen als kan worden vastgesteld (of aannemelijk is) dat de nalatenschap negatief is. Als er geen stukken zijn die dat standpunt onderbouwen, wat vaak het geval is, blijkt de bewijslast een te hoge drempel. Een ouder die de nalatenschap dan al heeft verworpen, zorgt ervoor dat het kind toch erfgenaam is.
De kantonrechter in Rotterdam heeft in een recente kwestie met bewijsnood een praktische uitspraak gedaan. De ouder was bekend met één schuld (van ‘slechts’ € 2.200,–) van de overledene, verder niet. De kantonrechter vond dat te mager. Met de mogelijkheden die de wet biedt heeft de kantonrechter aan de ouder een machtiging gegeven om informatie en stukken op te vragen, bij voorbeeld bij banken en verzekeraars. De ouder kan met de opgevraagde informatie en stukken alsnog aantonen dat de nalatenschap negatief is. Als blijkt dat deze positief is, komt dat het vermogen van het kind ten goede. Het kind wordt er nooit slechter van.
Als er onvoldoende stukken zijn om aan te tonen dat de nalatenschap negatief is, biedt deze uitspraak wellicht mogelijkheden. Uiteraard kan ik als erfrechtspecialist daarin adviseren.
https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBROT:2020:216