Het afleggen van rekening en verantwoording door de ene erfgenaam aan de andere erfgenaam blijft de gemoederen in de rechtspraak bezighouden. Dat ziet dan op de periode vóór het overlijden waarin één van de erfgenamen (meestal) een vader of moeder heeft bijgestaan. Het Gerechtshof Den Haag heeft de harde lijn in de rechtspraak bevestigd dat géén rekening en verantwoording hoeft te worden afgelegd als de vader of moeder de handelingen van de erfgenaam heeft kunnen overzien en die handelingen (stilzwijgend) heeft goedgekeurd. Het uitgangspunt is dat de vader of moeder wilsbekwaam was. Dat een en ander in familieverband is gebeurd speelt ook een grote rol en maakt dat vanwege de vertrouwensrelatie een boekhouding over opgenomen gelden niet van belang is.
Voor de erfgenaam (het andere kind van de overledene) is het zuur dat vermogen is verdwenen. Zeker als het om grote bedragen gaat en een reëel vermoeden bestaat dat gelden niet geheel vrijwillig zijn verdwenen, kan dit als onrechtvaardig overkomen. Anderzijds kan en mag een ouder zelf beschikken over gelden en vermogen en beslissen wat daarmee gebeurt. Misbruik door een kind ligt daarbij om de hoek. Transparantie, eventueel geholpen met een goed levenstestament, kan dan een mooi hulpmiddel zijn.